Friday, March 8, 2013

Տոկոսային

Մարդիկ (համենայնդեպս մարդկային ընտանիքի մեծ մասը) սովոր են կյանքը ապրել միայն 10 տոկոսով: Խոսքը ամենևին միջակ ամսագրային ու հեռուստատեսային ուղեղի 10 տոկոսի մասին ծամած ծեծված մտքի մասին չի, ոչ էլ ասենք 10 տոկոսնա ակադեմիկ թիվ, մոտավոր քցած բռնածա: Բայց դե փաստը մնումա փաստ՝ մեր որոշումների մեծ մասը մեր փոխարեն որոշված են, մեր մտքերի մեծ մասը մեր փոխարեն մտածել են, փաթեթավորել, ծամել ու դրել ուղեղներս, մեր օրվա մեծ մասը անցնումա աննպատակ ու անմիտ թրև գալով, մեր մարմինները նույնիսկ մոտ չեն սեփական պոտենցիալի մաքսիմումին, մեր էմոցիաները միջին ուժգնության մակարդակից չեն բարձրանում, առաջանում են մեր գիտակցությունից ու կամքից դուրս ու ուղղված են միջակ ու ձանձրալի բաների վրա, մեր կամքը ավտոմատի վրայա աշխատում, մեր հաճույքը հաճախ գունատա ու կարճ, իսկ օրեր, որ իրոք նոր բան ենք սովորում կամ դառնում ենք ավելին, քան կանք, իհարկե կան... բայց դե էլի, էդքան էլ շատ չեն, քաոտիկ են գալիս գնում ու նույնիսկ մոտ չեն էն թվին, որը կարա լինի: Նույնիսկ երբ հանգստանում ենք, անում ենք ինչ ասես բացի հանգստանալուց:

Էսիկ նախերգանք էր, խոսքը ամենևին ծույլ մարդկության մասին չի: Խոսքը նրա մասինա, որ մենակ կենսագործունեության պոտենցիալի մաքսիմումին մոտենալուցա մարդկային գիտակցությունը /ու ոչ միայն գիտակցությունը/ սկսում իր գաղտնիքները բացել մարդու առաջ: Կապ չունի, հենց որ մաքսիմումին՝ գաղտնիքները շատ են, իսկ գիտակցությունը խավարով պատված: Ոչ էլ անպայմանա մաքսիմումին հասած լինել՝ մեթոդիկ, օրեցօր ձգտելը հերիքա: Բայց երբ նայում ես սովորաբար գիտակցության ու տիեզերքի գաղտնիքների թեմայով ջուր ծեծող, ջուր ծեծելը սեփական օրվա հաց ու ապրուստ սարքած շիզոթերիկ մասսաներին, նուրբ ասած կասկածներ են առաջանում, որ իրանք որևէ կերպ ու որևէ բնագավառում իրոք ապրում են լիակատար ու մաքսիմալ պոտենցիալով՝ բացի երևի ջուր ծեծելու պոտենցիալից, որը անշուշտ անհավատալի բարձունքներիա:

Իսկ եթե որոշեք փորձարկել ասածս... մի օր փորձեք պառկել, դիակային աստիճանի թուլացնել բոլոր մկանները, ամբողջովին անջատել մտքերը ու առանց քնելու տենց մի ժամ ժամուկես մնալ մաքսիմալ հանգստի մեջ: Միանգամից դժվար հաջողվի, բայց երբ հաջողվի... սփոյլերություն չանեմ, թե ինչ կլինի:

No comments:

Post a Comment